Bed & Breakfast in een oud landhuis

Jacqueline en Gert gingen hun geluk beproeven in Frankrijk, een Bed & Breakfast in een oud landhuis. Alles liep voorspoedig, de bedjes waren vrijwel altijd vol. Hard werken maar ook enorm genieten van het zorgeloze buitenleven. De eerste twee jaar waren een absoluut succes tot het noodlot toesloeg, Jacqueline kreeg een hersenbloeding.

Nadat ze uit  coma kwam bleek dat ze haar kennis van de Franse taal volledig kwijt was, geen zonlicht kon verdragen en er schade was aan haar evenwicht. Zelfs na een intensieve revalidatie, die door taalverlies erg zwaar en frustrerend was, bleek een rolstoel het enige vervoermiddel. Gert had het gezin en het bedrijf door hulp van goede vrienden staande weten te houden maar het bleek totaal ongeschikt voor rolstoel gebruik. Het levendige vakantie geluid van spelende kinderen en genietende mensen aan een rijk gevulde tafel werd een kwelling voor Jacqueline. Ze raakte volledig in een isolement en het gezin besloot de B&B over te doen aan de goede vrienden en terug te keren.

Tijdelijke woning

Ze wilden van de opbrengst van hun B&B een huisje kopen maar eerst moest er een tijdelijke woning gehuurd worden omdat de gelden nog niet vrij waren en de bank geen hypotheek wilde afgeven.

Huren, tja, dat moet toch eenvoudig zijn in de vrije sector? Niet bleek minder waar. De verhuurder wilde 3 salaris stroken en een arbeidscontract. Als er nog geen baan is, is dat astig! Een bewijs van het bedrag op de bank was niet voldoende. Uiteindelijk werd via particulieren een huis gevonden tegen woekerprijzen maar met een gezin en een rolstoel bij oma van 83 intrekken was ook geen optie.

Zorgjungle

Het opnieuw inrichten van de zorg en revalidatie voor Jacqueline was een drama, ze had immers geen indicatie. De zoektocht door de ‘ zorgjungle’  was gestart en de CVZ, SVB, CAK, UWV afkortingen vlogen om de oren. Bij ieder loketje waar werd aangeklopt bleek men eigenlijk ook niet op de hoogte waar ze moeten beginnen. Ieder kent zijn eigen rol maar het grote geheel is voor niemand duidelijk.

Enrome frustratie, onzekerheid en zo kon Gert natuurlijk ook geen baan aannemen. Een verhuizing is al een enorme inbreuk op een gezin maar in een dergelijke situatie heeft het zijn weerslag op alles.

Kinderen hadden moeite op school, als er bezoek was ging het altijd over hoe alles op te lossen en kwamen vaak de goed bedoelde commentaren en opmerkingen: ‘ je moet gewoon zus, je moet gewoon zo’ maar niet gebasseerd op enige kennis en dus waardeloos.

Effectief zoeken naar een baan

Uiteindelijk heeft Gert besloten iemand in te huren om alle praktische zaken, het invullen van de formulieren en het bezoeken van de zorg instanties op zich te nemen zodat hij effectief op zoek kon gaan naar een baan. Die heeft hij relatief snel gevonden door samen met een coach eerst te bekijken waar hij van genoot, welke kennis hij in de loop der jaren had opgedaan en hoe deze vertaald kon worden naar de Nederlandse arbeidsmarkt.

De kosten  waren het meer dan waard achteraf gezien. Vanaf het moment dat hij aan het werk was kwam het gezin in rustiger vaarwater en was er weer tijd en energie over om van de mooie dingen van het leven te genieten. Ook Jacqueline gaat het steeds beter al zal ze nooit meer de oude worden, zelfs nog geen 50% van de oude Jacqueline maar ze kan wel mens zijn en genieten.

In het jaar dat ze worstelden met hun terugkeer werd ook Oma hulpbehoevend en de kinderen vonden het heerlijk om in de buurt te wonen en na school even langs te gaan. Dit laatste hadden ze voor geen goud willen missen.

Eind goed, al goed?

Ik zie u denken, eind goed, al goed! Dit was een heel sterk gezin met een enorme berg wilskracht en fijne mensen om zich heen. Er zijn echter ook heel erg veel voorbeelden te noemen waar het slecht afloopt.

Dakloos op Schiphol, leven van de voedselbank volledig in de anonimiteit. Denk niet, dit overkomt mij niet. Doemdenken is ook niet nodig maar denk na. Bedenk dat wanneer je terug moet keren om wat voor reden ook, je door dezelfde papiermolen moet als bij vertrek. Het feit dat je hier geboren bent betekend niet dat je weer direct in aanmerking komt voor een huis, uitkeringen en zorgvoorzieningen. Je zult in eerste instantie op je eigen referenten, familie, vrienden en spaargeld moeten terugvallen en weer in de rij aansluiten. Op zich logisch maar als je dit van te voren niet in je plan opneemt of over denkt kan het wel een onwelkom voelen wanneer je terug komt. Er zullen weer vele hindernissen genomen moeten worden, terugkeren lijkt vaak zelfs moeilijker dan vertrekken maar dat heeft alles te maken met je eigen verwachting.