Na meer dan 7 fantastische jaren in het noorden van Noorwegen, is het tijd om weer nieuwe keuzes te maken. Na veel overwegingen hebben we besloten om in de zomer van 2013 te gaan verhuizen naar Nederland. Er zijn veel redenen om hier te blijven en er zijn veel redenen om naar Nederland te gaan. We willen graag deze overwegingen met jullie delen.
De redenen om eventueel hier te blijven hebben vooral te maken met de natuur; zoals het mooie licht, de ongereptheid, de adembenemende uitzichten, de bergen, het heldere water, het noorderlicht. Maar ook de veilige omgeving, de “rust” en de contacten van met name de kinderen waren redenen om te overwegen hier te blijven. Ik schrijf ‘rust’ tussen aanhalingstekens omdat we veel meer van die rust zouden willen genieten. Ook hier in het noorden is er sprake van een druk programma, veel werken en weinig vrije tijd.
De redenen om naar Nederland te verhuizen hebben met name te maken met het gemis van familie, vrienden, de eigen taal, de cultuur en ook wel het weer. Ongeveer in deze volgorde. Mijn ouders zijn nu beide boven de 85 en daarmee groeit de behoefte om af en toe dichterbij te zijn. Ook de overige familieleden missen we steeds meer. Het gemis van vrienden is groter dan we aanvankelijk dachten. Het is voor ons lastig om ‘echte’ vriendschap op te bouwen en dat heeft voor een gedeelte met de cultuur te maken en voor een groot deel met de taal. Ook al spreken we goed noors, we kunnen ons nooit op dezelfde manier uit drukken zoals we dat in het nederlands kunnen. Daarbij merken we ook het cultuurverschil wat betreft achtergrond, interesses, eetgewoontes en humor. Dat maakt dat een verhuizing binnen Noorwegen voor ons niet interessant is.
Als we volgend jaar gaan verhuizen zijn we allemaal 8 jaar ouder. Voor de kinderen betekent dat een nieuwe levensfase met nieuwe mogelijkheden. Bram is dan klaar op de VGS (middelbare school) en kan gaan studeren. Ananke moet eigenlijk nog 1 jaar op de VGS maar kan ook insteken in een andere opleiding. Aangezien ze graag een sportopleiding wil gaan doen, is er in Nederland veel meer keus dan hier in Noorwegen. Irana is volgend jaar klaar met de basisschool en wil graag starten met een middelbare school in Nederland. Ook Irana merkt verschil in kontakten met leeftijdsgenoten tussen Nederlandse en Noorse kinderen waarbij het toch lastig blijft om kontakten te onderhouden in Noorwegen. Bram en Ananke hebben daar weer minder moeite mee. Elmer heeft hier weinig vriendjes maar dat heeft meer te maken dat we niet in een kinderrijke omgeving wonen.
We zien het dan ook niet als ‘terugkeren’ in de negatieve zin van het woord, maar meer als ‘doorverhuizen’, ditkeer naar Nederland. We zijn ons bewust van het feit dan Nederland niet meer het Nederland is van 8 jaar geleden. De tolerantie is minder, de bezuinigingen groter, de crisis heeft zijn littekens achtergelaten en de politieke toekomst ziet er niet best uit. Maar we zijn wel wat tegenslagen gewend en zijn nog even flexibel als voorheen.
We hebben er in ieder geval vreselijk veel zin in. We hadden de ervaringen uit Noorwegen niet willen missen en het heeft ons dan ook heel veel opgebracht. Een kleine opsomming:
We spreken nu allemaal goed tot vloeiend noors. De kinderen zijn volledig tweetalig, Bram spreekt daarnaast nog vloeiend engels en duits (hij is nu noors /duits / engels /nederlanse gids in Tromsø). We hebben straks 8 jaar ervaring met de noorse cultuur, hebben op een eiland gewoond en zijn onderdeel geweest van de noorse samenleving. We hebben een noors netwerk opgebouwd zowel prive als in het werk. De kinderen zijn gedurende 8 jaar opgegroeid op een van de mooiste plekken op de aarde waarbij ze geleerd en ervaren hebben wat puur natuur is, noorderlicht, sneeuw, wilde dieren, extreme omstandigheden en middernachtzon.
Dat zijn ook de ervaringen die we het meest gaan missen en die we zeker weer zullen opzoeken. Meer dan 8 jaar noord Noorwegen is een ervaring die we met zijn allen op onze eigen manier zullen meenemen voor de rest van ons leven.
Wat gaan we doen in Nederland:
Het plan is om te verhuizen naar Vathorst in Amersfoort of anders een andere locatie met de mogelijkheid (voor ons) goedkope huizen die centraal in Nederland liggen. Ik schrijf goedkoop voor ons omdat we voordeel hebben aan het huizentekort in Tromsø en het grote aanbod in Nederland. We kunnen ons huis in Noorwegen dus goed verkopen en de lage euro is daarmee voor ons gunstig.
Rita kan waarschijnlijk vrij snel werk krijgen als verpleegkundige. Ik weet nog niet precies wat ik ga doen. Ik heb nog een jaar om dat te onderzoeken. Ben in ieder geval wel al bezig om via Linkedin mijn oude contacten op te frissen. We zullen waarschijnlijk in eerste instantie gaan huren om daarna, zodra we contracten hebben, een huis te gaan kopen. Zoals de plannen nu zijn wil Bram psychologie gaan studeren in Amsterdam, Ananke wil een sportopleiding beginnen in Zwolle of Amersfoort, Irana wil graag naar het Vathorstcollege en Elmer zal invoegen in de plaatselijke basisschool.
Er moet natuurlijk nog een boel gebeuren het komende jaar. Zo gaan we eerst ons huis opknappen om het zo goed mogelijk te kunnen verkopen. We zullen veel spullen verkopen om zo min mogelijk mee te verhuizen naar Nederland. Uiterlijk maart moeten we ons werk opzeggen. En verder gaan we het komende jaar nog zoveel mogelijk genieten van alle leuke dingen in Noorwegen.
Tot gauw.
Namens de hele familie,
Jan