Na meer dan 7 fantastische jaren in het noorden van Noorwegen, is het tijd om weer nieuwe keuzes te maken. Na veel overwegingen hebben we besloten om in de zomer van 2013 te gaan verhuizen naar Nederland. Er zijn veel redenen om hier te blijven en er zijn veel redenen om naar Nederland te gaan. We willen graag deze overwegingen met jullie delen.
Redenen om te blijven: natuur en rust
De redenen om eventueel hier te blijven hebben vooral te maken met de natuur; zoals het mooie licht, de ongereptheid, de adembenemende uitzichten, de bergen, het heldere water, het noorderlicht.
Maar ook de veilige omgeving, de “rust” en de contacten van met name de kinderen waren redenen om te overwegen hier te blijven. Ik schrijf ‘rust’ tussen aanhalingstekens omdat we veel meer van die rust zouden willen genieten. Ook hier in het noorden is er sprake van een druk programma, veel werken en weinig vrije tijd.
Redenen om te gaan: familie en vrienden
De redenen om naar Nederland te verhuizen hebben met name te maken met het gemis van familie, vrienden, de eigen taal, de cultuur en ook wel het weer. Ongeveer in deze volgorde.
Mijn ouders zijn nu beide boven de 85 en daarmee groeit de behoefte om af en toe dichterbij te zijn. Ook de overige familieleden missen we steeds meer. Het gemis van vrienden is groter dan we aanvankelijk dachten.
Het is voor ons lastig om ‘echte’ vriendschap op te bouwen en dat heeft voor een gedeelte met de cultuur te maken en voor een groot deel met de taal. Ook al spreken we goed Noors, we kunnen ons nooit op dezelfde manier uit drukken zoals we dat in het Nederlands kunnen. Daarbij merken we ook het cultuurverschil wat betreft achtergrond, interesses, eetgewoontes en humor. Dat maakt dat een verhuizing binnen Noorwegen voor ons niet interessant is.
Kinderen en vrienden maken
Als we volgend jaar gaan verhuizen zijn we allemaal 8 jaar ouder. Voor de kinderen betekent dat een nieuwe levensfase met nieuwe mogelijkheden. Bram is dan klaar op de VGS (middelbare school) en kan gaan studeren. Ananke moet eigenlijk nog 1 jaar op de VGS maar kan ook insteken in een andere opleiding. Aangezien ze graag een sportopleiding wil gaan doen, is er in Nederland veel meer keus dan hier in Noorwegen. Irana is volgend jaar klaar met de basisschool en wil graag starten met een middelbare school in Nederland. Ook Irana merkt verschil in contacten met leeftijdsgenoten tussen Nederlandse en Noorse kinderen waarbij het toch lastig blijft om contacten te onderhouden in Noorwegen. Bram en Ananke hebben daar weer minder moeite mee. Elmer heeft hier weinig vriendjes maar dat heeft meer te maken dat we niet in een kinderrijke omgeving wonen.
Doorverhuizen
We zien het dan ook niet als ’terugkeren’ in de negatieve zin van het woord, maar meer als ‘doorverhuizen’, dit keer naar Nederland. We zijn ons bewust van het feit dan Nederland niet meer het Nederland is van 8 jaar geleden. De tolerantie is minder, de bezuinigingen groter, de crisis heeft zijn littekens achtergelaten en de politieke toekomst ziet er niet best uit. Maar we zijn wel wat tegenslagen gewend en zijn nog even flexibel als voorheen.
Wat Noorwegen bracht
We hebben er in ieder geval vreselijk veel zin in. We hadden de ervaringen uit Noorwegen niet willen missen en het heeft ons dan ook heel veel opgebracht. Een kleine opsomming:
We spreken nu allemaal goed tot vloeiend Noors. De kinderen zijn volledig tweetalig, Bram spreekt daarnaast nog vloeiend Engels en Duits (hij is nu Noors / Duits / Engels / Nederlandse gids in Tromsø). We hebben straks 8 jaar ervaring met de Noorse cultuur, hebben op een eiland gewoond en zijn onderdeel geweest van de Noorse samenleving. We hebben een Noors netwerk opgebouwd zowel privé als in het werk. De kinderen zijn gedurende 8 jaar opgegroeid op een van de mooiste plekken op de aarde waarbij ze geleerd en ervaren hebben wat puur natuur is, noorderlicht, sneeuw, wilde dieren, extreme omstandigheden en middernachtzon.
Dat zijn ook de ervaringen die we het meest gaan missen en die we zeker weer zullen opzoeken. Meer dan 8 jaar noord Noorwegen is een ervaring die we met zijn allen op onze eigen manier zullen meenemen voor de rest van ons leven.
Wat gaan we doen in Nederland
Een huis zoeken
Het plan is om te verhuizen naar Vathorst in Amersfoort of anders een andere locatie met de mogelijkheid (voor ons) goedkope huizen die centraal in Nederland liggen. Ik schrijf goedkoop voor ons omdat we voordeel hebben aan het huizentekort in Tromsø en het grote aanbod in Nederland. We kunnen ons huis in Noorwegen dus goed verkopen en de lage euro is daarmee voor ons gunstig.
Werk en studie zoeken
Rita kan waarschijnlijk vrij snel werk krijgen als verpleegkundige. Ik weet nog niet precies wat ik ga doen. Ik heb nog een jaar om dat te onderzoeken. Ben in ieder geval wel al bezig om via Linkedin mijn oude contacten op te frissen. We zullen waarschijnlijk in eerste instantie gaan huren om daarna, zodra we contracten hebben, een huis te gaan kopen. Zoals de plannen nu zijn wil Bram psychologie gaan studeren in Amsterdam, Ananke wil een sportopleiding beginnen in Zwolle of Amersfoort, Irana wil graag naar het Vathorstcollege en Elmer zal invoegen in de plaatselijke basisschool.
Nog even genieten
Er moet natuurlijk nog een boel gebeuren het komende jaar. Zo gaan we eerst ons huis opknappen om het zo goed mogelijk te kunnen verkopen. We zullen veel spullen verkopen om zo min mogelijk mee te verhuizen naar Nederland. Uiterlijk maart moeten we ons werk opzeggen. En verder gaan we het komende jaar nog zoveel mogelijk genieten van alle leuke dingen in Noorwegen.
Hallo Jan en familie,
Heel dapper en heel herkenbaar….
Sterkte met alles en vooral met het opnieuw opbouwen ‘hier’.
Voor mij was en is dat ook erg moeilijk, ik heb ‘maar’ 3 jaar in Noorwegen gewoond en ben letterlijk alles kwijtgeraakt. Mijn (nederlandse) ex woont er nog en mijn dochtertje ook….
Na 4 jaar ‘vechten’ tegen de noren heb ik het opgegeven, maar de pijn is er elke dag na deze mislukte emigratie…
Spijt heb ik van het feit dat ik destijds gegaan ben en vooral spijt van de pijn die die mijn dochter ervan heeft…
Ook dat kan je gebeuren en dat beseffen niet veel emigranten in spé..
Groetjes en succes,
Marielle Klaassen
Dit is voor mij ook heel herkenbaar. Mijn nederlandse ex woont er ook nog alleen heb ik gelukkig mijn zoontje wel mee kunnen nemen. Maar ik vind het heel moeilijk om hier weer te wonen en moet vooral wennen aan hoe de scholen reageren op een taalachterstand van je kind. En ik mis Zweden heel erg, mijn vrienden daar, ik dacht dat familie terugkrijgen een boel zou vergoeden, maar de leegte blijft helaas…. De emigratie heeft mij een heleboel gekost en het is de vraag of dat het waard was.
Heel herkenbaar wat je schrijft over het missen van bepaalde zaken. Wij zijn ons ook aan het voorbereiden om terug naar Nederland te gaan. Niet omdat ik het hier niet leuk vind, maar ik zie mezelf hier niet oud zijn. Ik heb genoten van de jaren hier en ga met veel plezier weer terug naar Nederland. Vandaar dat het ‘doorverhuizen’ wat er in het stukje wordt genoemd me ook zo aanspreekt; zo zie ik het namelijk ook.
Op het moment ben ik bezig met inschrijving voor huurhuizen, maar dat valt nog niet mee met het boekwerk wat je aan moet leveren. Vandaar dat ik ook op de site kwam.
Hej!
Wat een mooi verhaal en erg herkenbaar! Wij zijn bijna 9 jaar geleden naar Zweden verhuisd en hebben sinds afgelopen weekend definitief de knoop doorgehakt om weer terug naar NL te verhuizen.We hebben het hier prima naar ons zin gehad, maar het missen van de cultuur, familie en vrienden en het missen van een sociaal leven zodat we dat in NL gewend waren, hebben ons doen besluiten om weer naar NL te verhuizen. Doorverhuizen dus….
Wij hebben 2 kinderen van 11 en 13 die de NL niet goed machtig zijn (gebruiken Zweedse grammatica), dus we zijn op zoek naar een goede school.
Op dit moment zijn we veel aan het uitzoeken en daardoor ben ik op deze site beland. Ik blijf jullie volgen!
Veel succes!!
Hej!
Wij hebben toch maar besloten om niet terug te verhuizen naar Nederland. Het is erg moeilijk om werk te vinden (het lijkt wel of ik een gat van 9 jaar op m’n cv heb), de kinderen liggen ‘ s nachts wakker en ik geloof niet dat we nog kunnen aarden in Nederland. Gelukkig is Zuid-Zweden – NL niet zo ver, dus hopelijk hebben we de juiste beslissing genomen om te blijven! Ik wens iedereen heel veel geluk in de toekomst. Of dit nu in het buitenland of Nederland is!
hoi,
ik woon nu 14 jaar in zweden mijn huwelijk is op de klippen gelopen ben nu 2 jaar verder en woon nog steeds hier.
ik overweeg terug te gaan naar nederland of helemaal naar het zuiden te verhuizen binnen zweden.
Onze kinderen 3 volowassen kinderen zullen hier waarschijnlijk blijven.
Mijn sociale kontakten zijn nihil wij leven altijd met en voor elkaar.
Heb in nederland wel familie en vrienden maar het vrienden kontakt is verwaterd zo gaat dat toch vaak als je emmigreerd.
Het voelt ook al seen soort falen maar trek ik emotioneel de kar wel als ik terug ga zonder mijn kinderen welke allemaal wel hun eigen leventje leiden.
Ook speelt de economie een rol als ik mijzelf zou opzeggen dan heb ik na 52 dagen wel recht op een WW-uitkering en dat is altijd nog een financiele achterdeur.
Het is erg moeilijk het juiste besluit te nemen.
wie staat er voor hetzelfde dilemma?
Hoi James,
He is het met jouw verhaal verlopen. Ik zit met hetzelfde probleem. Stuur me een mailtje als je wilt dan kunnen we contact onderhouden. Trompert@hotmail.com
Groetjes
Frederik
Norrköping, Zweden
Dag Frederik en James.
Zoekend naar info kwam ik jullie verhaal tegen want ik zit met exact hetzelfde probleem.
12 jaar in zweden gewoond, huwelijk op de klippen, ex en 2 volwassen kinderen blijven achter in zweden en ik wil weer terug naar nederland.
Zit al een paar jaar in een stacaravan maar wil me nu laten inschrijven in NL
Kan bij mijn oude moeder inschrijven als woonadres maar loop natuurlijk tegen allerlei regeltjes op zowel op woon- als financieel gebied
Ben blij met alle hulp die geboden kan worden en ben benieuwd naar jullie ervaringen
groet
Rob
ook ik ben van plan naar nederl. terug te keren na jaren in italie te hebben gewoond. ook mijn probleem is de nederl. taal voor mijn dochters .van 11 en 16 . ze moeten goed nederlands spreken, vooral die van 16, om naar het mbo te kunnen waar ze haar studie voort kan zetten die ze sinds 2 jaaar is begonnen.
Beste Petra,
Ik hoop dat je met veel plezier je terugkeer naar NL voorbereid.
Zelf heb ik gemerkt dat het erg moeilijk is om de kinderen op de school te krijgen waar je ze wilt hebben.
Ik zou je willen adviseren om zo vroeg mogelijk te beginnen met een goede school te zoeken.
Als je weet waar je wilt wonen, ga alle beschikbare scholen af maar het blijft en kwestie van veel geduld.
Wij hebben bv 2 maanden moeten “zeuren” voor we bij 1 school terecht konden. Verschillende scholen laten ook na herhaaldelijk emailen/bellen niets van zich horen.
Succes met je remigratie!!
j
Hallo Jan,
We zitten helemaal in hetzelfde schuitje als jullie. We wonen hier volgend jaar april 7 jaar en ook bij ons begint het aardig te kriebelen om precies dezelfde redenen als jullie. Wij denken er dan ook sterk aan om volgend jaar in het najaar ons huis in de verkoop te zetten. Hebben we nog mooi een jaar de tijd om nog extra te genieten. We wensen jullie veel sterkte met de plannen.
Hallo Jan,
Ik begrijp jullie drijfveren wel ofschoon bij ons de familie en vrienden niet in het rijtje voorkomen van afwegingen. Ik woon sedert 2007 in Polen met mijn Poolse partner in haar huis. Mijn gezondheid is sedert 2011 heel snel achteruit gegaan omdat ik eerst een herseninfarct kreeg, en precies een jaar later, een hersenbloeding. Tussentijds kreeg ik ook steeds meer last van oude hernia’s en kwamen er 3 nekhernia’s bij. Neurochirurgen willen vanwege verhoogde risico niet opereren dus krijg ik handenvol pillen voorgeschreven: 26 stuks per dag. Mijn vriendin helpt me met veel dingen die ik niet meer kan. Dat is nogal intensief werk. Ze heeft in 2011 haar werk opgezegd om me te kunnen verzorgen.
Maar de zorgkosten in Polen zijn voor mij onbetaalbaar omdat je heel veel ervan uit eigen zak moet betalen. Heb al mijn hele spaarpotje dat ik had gespaard voor de periode dat ik met pensioen zou gaan, moeten besteden aan pillen, scans, medisch specialisten. Alles is weg. Heb straks alleen nog maar 500 Euro netto/maand en daarmee kan ik niet eens de medicijnen meer betalen, laat staan de rest van de basis behoeftes.
Daarom willen wij naar Nederland, dan maar desnoods met bijstandsteun overleven. Ik zal voorlopig intensieve hulp nodig blijven hebben en gelukkig wil mijn lieve vriendin me die geven. Wel is ik mijn zoon heel erg. Hij is autistisch en is bij mijn ex achtergebleven. Reizen is voor hem psychisch belastend en ik kan niet meer reizen. Skype is niet hetzelfde als bij elkaar zijn.
Mijn emigratie-ervaringen zijn van een sprookje in een nachtmerrie veranderd. Louter omdat ik het financieel niet meer kan opbrengen.
Over 5 jaar krijg ik AOW maar dat zal slechts zo’n 500 Euro netto /maand zijn. Ten eerste omdat ik een aantal jaren geen AOW heb opgebouwd in het buitenland, dat snap ik. Maar ik word ook gestraft wanneer ik met mijn partner samenwoon alsof zij op enig moment ook AOW of pension zou krijgen, hetgeen niet het geval is. Dus zal ik samenwonenden-AOW krijgen waardoor ik slechts een deel krijg maar daar moeten we wel met zijn tweeën van zien rond te komen. Zij zal nooit dat andere deel krijgen. Daarom vind ik die “straf” uiterst krom om ook die situatie te beschouwen alsof beiden inkomen of pensioen/AOW krijgen of zullen krijgen.
Ik hoop dat de politiek zo spoedig mogelijk een einde zal maken aan die oneerlijke situatie. Iedereen moet inleveren, iedereen merkt de crisis. Maar om dan in die tijden van crisis twee mensen te laten rondkomen van 500 Euro/maand waar de zorgpremies, huur, energiekosten en eigen risiko’s nog van betaald moeten worden, is nog veel slechter.
Want ik wist niet dat ik dubbel bestraft zou worden bij emigratie!
Jan, het is geweldig voor jullie dat jullie situatie veel rooskleuriger is dan die van ons. Ik gun jullie van harte een geslaagde terugkeer en wens jullie al het goede toe. Je zult ongetwijfeld Noorwegen ook gaan missen want dat is de consequentie van emigratie: overal waar je gaat wonen, heb je een deel van je hart achtergelaten van waar je vandaan kwam. Dat deel reist nooit met je mee, ook niet achteraf, dat deel blijft daar achter.
sterkte en veel geluk!
En ja ook bij mij erg herkenbaar, al wonen wij nu 5.5 jaar in Canada. De redenen om te blijven zijn dezelfde als jullie opnoemen, maar het gemis van echte vrienden en familie wordt al groter.
Helaas kan ik niet eens zeggen of we samen terug gaan, onze relatie lijkt de emigratie en alles niet meer te overleven. Wij zijn elkaar ergens in het proces kwijt geraakt. Dus of het het waard was,?
De kinderen hebben een geweldige ervaring meegekregen. Wij zijn onze droom achterna gegaan en dat kunnen maar weinig mensen zeggen. Helaas dat de droom zo moet eindigen. Maar als je kunt emigreren en door alle processen gaat, kan remigreren toch ook!!?? Ja en ook ik weet dat NL. veranderd is. We zullen zien wat de toekomst ons brengt, makkelijk zal het niet zijn. Maar emigreren was ook niet makkelijk en we hebben zeker ook hele mooie dingen om op terug te kijken.
tjeetje marieke tis of ik mezelf hoor praten..wij wonen ook in canada nu 7 jaar en ik heb ook ontzettend veel heimwee,eerder niet maar begint sterker te worden,onze relatie is precies wat jij zegt door alles,maar heb 3 kinderen,dochter(16)is al terug naar nederland om te studeren,en contacten maken hier,ok,maar is toch anders,hoe moet ik dit aanpakken,wil graag terug met de kids maar man niet en dat zal me een zorg zijn maar hij moet wel toestemming geven voor de kids om te vliegen,de kleintjes(2,tweeling)is hier geboren…heeft iemand ideen waar te beginnen?
sorry 3 kinderen hier in canada..
Als oude rotten in het zwerversbestaan keren we nu we nu als 80 jarigen terug naar onze kinderen en kleinkinderen in Nederland. We verbleven in Indonesie – Japan – Duitsland en Belgie. Tevens zworven jarenlang met een camper door West- en Oost Europa en Africa, Marokko.
Terugkeren is midden tussen onze kinderen en oude bekenden onze laatste dagen gaan slijten.
Natuurlijk kunnen wij veel verhalen over onze reizen en wij zijn blij dat we destijds na onze pensionering de wereld in zijn gegaan om te verkennen. .
Nederlanders zijn immers reislustig en de grappigste opmerking daarover hoorden we ergens ver weg:
“Nederlanders zijn als vlooien. Ze zitten overal.” Dit blijkt ook onze ervaring. Immers we hebben overal landgenoten getroffen in alle uithoeken. Dan konden we weer eens lekker in het Nederlands bijpraten. Natuurlijk behielden we de band met het moederland via de korte-golf wereld omroep. Nu gaat dat via de moderne communicatie, veel gemakkelijker.
Reizen is een verrijking in je denken. Je relativeert de problemen in Nederland omdat je zoveel werkelijke bittere armoede hebt gezien. Ook die plaatsen waar we zagen hoe alles veel beter kan als in Nederland. Vooral in deze tijd merken we dat Nederland een eilandje is van betweters, maar wij mogen wel wat meer importeren van culturen van andere volkeren en gewoontes.
Misschien kunnen wij, met al onze verhalen, nog een beetje als missionarissen in eigen land werkzaam zijn. Zoals bescheidenheid siert de mens.
U Allen succes toewensend met Uw terugkeer en acclamatizeren in eigen land. .
Ria & Piere Hoendervangers.
Wel fijn om te weten dat er ook weer Nederlanders terug keren naar nederland.
Ik ben op het moment aan het overwegen weer terug te keren.
Ik ben inmiddels 12 jaar woonzaam in Sundsvall in het midden van zweden.
Maar de stap blijft toch moeilijk en het idee om weer helemaal te moeten wennen.
Alles heeft natuurlijk zijn tijd nodig.
Nu weet ik niet of er bepaalde afspraken zijn inzake economische steun?!
Moet natuurlijk een woning vinden en werk.
De reden waarom ik weer terug wil is dat mijn relatie is beeindigd en ik hier verder weinig tot geen sociaalnetwerk heb.
Het enige wat ik nog heb is 1 dochter thuis wonend mijn baan en het huis.
veel succes met de verhuizing naar Vathorst!
ik zou alvast zeggen welkom terug!!
ik woon in timrå!! ben ook aan het denken om naar nederland terug te keren.
geen idee of het een goed idee is of niet.
hej Nicky
kunnen wij geen kontakt leggen ik woon in sundsvall of ben je al weg?
misschien kunnen wij elkaar bijstaan!
je kan mij gewoon mailen als je zou willen..
Heel heel .herkenbaar. Ik heb besloten om na 32 jaar Noorwegen (Løten) terug tegaan naar de stad in mijn hart, Groningen. Dit besluit is heel vers dus ik moet er zelf ook aan wennen. Mijn kinderen kunnen zichzelf nu redden (22 en 24 jaar) Mijn huwelijk is helaas kapot gegaan na 25 jaar (mede dankzij niet willen toegeven van heimwee). Ik wens weer door mijn familie omgeven te worden, nederlands humor, goede vrienden. Ik ben helaas psychisch diep moeten gaan om eindelijk toe te durven geven dat ik dit het liefste wil verder in mijn leven. Sterkte allemaal die in een zelfde situatie verkeren.
Beste globetrotter,
Ik verricht promotieonderzoek naar repatriation processes en wil inzichtelijk maken wat de ervaringen zijn van internationale medewerkers die zijn teruggekeerd naar hun thuisland na uitgezonden te zijn geweest naar het buitenland. Concreet zou ik graag een vragenlijst voorleggen aan repatriates. Ik zou het zeer waarderen als u de online vragenlijst in wilt vullen of de ze weblink wilt doorsturen aan repatriates in uw netwerk. Ik stel u graag op de hoogte van de bevindingen van het onderzoek.
Vriendelijke groeten,
Reimara Valk
Dear Global employee,
I am writing to you about my PhD study on repatriation processes of Dutch and Indian transnational employees. The purpose of the study is to gain insight in and to improve repatriation processes of repatriates (employees who have returned to their home countries after an international assignment). The survey study investigates repatriation processes of employees who have returned from an international assignment in a culturally distant country (a country with cultural and economic contexts distinct from your home country). I am seeking your willingness to participate in my research.
Data collection will be by means of an electronic survey disseminated to repatriates through an online survey tool via the following web link:
https://docs.google.com/spreadsheet/viewform?formkey=dFRvWGxRaTBrdWNCNDBKUDhhbHFoY2c6MQ
I would like to emphasise that confidentiality of the organisations and participants is guaranteed. I am looking forward to your response to the survey and those of repatriates in your network.
Yours sincerely,
Reimara Valk
_ _ _ _ _ _ _ _ _
—
Ms. Reimara Valk
PhD candidate, Utrecht University,
Utrecht, The Netherlands
Mobile: +31 (0) 6 34023838
E-mail: reimara.valk@gmail.com
Hallo Reimara,
Heb je ook een vragenlijst voor ‘de vrouw van’ of alleen voor de re/expat himself?
Jo
Hei,
Ik ben dit jaar ook 7 jaar woonachtig in Noorwegen. En zou graag weer terug naar Nederland willen. Echter, zo makkelijk is dat nog niet.
Een woning kan je huren, als je een vast inkomen hebt en werk kan je krijgen, als je een vaste woonruimte hebt.
En een huurwoning, in Utrecht, heb je niet zo 1,2,3.
Ik heb gewoon het gevoel, alsof ik hier vast zit…
Ik wens jullie sukses hoor met het remigreren naar Nederland!!
Het is inderdaad heel moeilijk ,zeker als je een koopwoning hebt in Noorwegen ,dan weet de Nederlandse belasting dienst je te vinden.
Hei,
ook wij wonen in het noorden van Noorwegen
en ook wij gaan dit jaar terug naar NL. (Tenminste; als er niks tussenkomt 😉
Ik zou hier graag willen blijven maar mijn man bloeit helemaal op als we het
hebben over ”remigreren”. Zes jaar lang hebben we in een schitterend mooi
natuurgebied gewoond, maar als je andere helft niet meer happy is te krijgen,
valt het genieten in je uppie niet altijd mee.
En wie weet…is het inderdaad tijd om ”door te verhuizen”.
Wens iedereen heel veel succes en veel sterkte met het besluit!!!
Want opnieuw is dit weer een heel emotioneel gebeuren.
Afscheid nemen van alles wat je dierbaar is geworden in de afgelopen
jaren met gevoelens en gedachten van: nooit meer dit en nooit meer dat….
het gaat nog zwaar worden…
Maar we zeggen ook:
”we hebben een fantastische vakantie gehad van 6 jaar lang ;-D
Dit neemt niemand ons meer af.”
Wat een mooie insteek, 6 jaar vakantie! Die accu is zo opgeladen dat jullie hier (of waar dan ook) ool wel weer snel alles op de rit hebben. Succes
Hei Cindy,
bedankt! En ja, de accu is inderdaad heel goed opgeladen
(en blijft voorlopig ook nog 4 maanden aan de lader ;-D
En alles snel op rit in NL?…. ik hoop het, ik hoop het!
Ach…..
als je ”de lat” niet te hoog legt gaat `t ook niet zo tegenvallen 🙂
Hoi hoi,
Ik vraag me af: je verhuist omdat manlief niet meer gelukkig is.
Wat als jij nu niet gelukkig wordt in NL?
Nederland is niet maar zoals je het achterliet: de mensen die je kende zijn samen verder gegaan en jij bent vertrokken. Je moet alles op nieuw opbouwen, wellicht in een volstrekt andere omgeving als waar je vandaan komt.
Probeer samen wel voorbereid te zijn op een moeilijke tijd in NL.
Jij wilt liever blijven in Noorwegen en hij naar Nederland.
Er is dus altijd iemand met heimwee.
Succes!!
Jo
wij zijn nu 8 jaar in canada,we kwamen hier met 2 kinderen,voor 2 jaar terug is onze tweeling geboren,en dat heeft voor mij veel veranderd.ik zou graag terug willen,mijn man niet,woon hier buiten de stad,ben erg eenzaam,man begrijpt dat niet..
zou graag terug willen naar nederland naar mijn familie en vrienden,maar heb het gevoel dat ik vast zit als mijn man niet wil…zou alleen kunnen gaan met de kinderen maar hij zal toch handtekeningen moeten zetten dat ik de kids meeneem….onze dochter is alweer terug om te studeren..ben zelf vorig jaar teruggeweest,voor het eerst in 8 jaar en heb erg heimwee…ik weet het niet,ik heb het gevoel dat im stuck in a foreign country..
Beste Door,
Wat naar voor je!
Leef met je mee. Zit in NL (in de stad) maar ben hier ook eenzaam.
Ondanks familie en vrienden in NL.
Big hug for support!
Jo
dank je wel,ik ben hier bezig met instanties om te kijken wat mijn opties zijn…
hoi door,
ik zit nu alweer 8 aar in nieuw zeeland met man en kinderen, mijn man en kinderen zijn gelukkig, en mn kinderen kennen nederland ook helemaal niet, ik ben ook niet erg goed geweest met de nederlandse taal, ze kennen dus wel woordjes maar echt nederlands spreken doen ze niet, mijn man wil hier wel blijven ( hij komt oorspronkelijk uit amerika) maar ik heb een verschrikkelijke heimwee naar nederland en mijn familie, ondanks dat ik weet dat het allemaal niet zo makkelijk is in nederland, dus ik begrijp wat je bedoelt, waar je ook bent, je blijft altijd een buitenstaander en dat kan moeilijk zijn en voor mij is t ook dat hoe ouder ik wordt hoe belangerijker de mensen van mijn jeugd worden, dus oude vrienden en familie, en je weet dat als je nog eens 8 jaar in een ander land blijft het er niet beter op wordt, ondanks de plus punten van dat land waar je nu woont…… ik heb mazzel dat mijn man een jaar met mij en de kids door europa wil reizen om dan zeker te weten dat we de juiste keuze maken, maar voor mij is t al zeker, en ik wil naar huis, nu hopen dat ik dat kan met mijn man en kinderen ik hoop ontzettend dat jij iets goeds kan regelen en als je vragen hebt of gewoon even wil kletsen dan zou ik dat erg graag doen!
heel veel sterkte,
-Sanne
Dank je wel voor je opbeurende woorden,ik heb wel dingen hier uitgezocht,maar dan zou ik het via een advocaat moeten doen en dat wil ik helemaal niet,ik zou erg graag teruggaan,naar huis zoals jij dat zegt,want zo voelt het wel,inderdaad ik begrijp best dat het anders is dan 8 jaar geleden maar toch..heimwee..
en inderdaad hoe ouder je word…ik weet het niet goed,mijn man wil absoluut niet,flipt totally uit als ik er uberhaupt al over begin,scheiden wil ik ook niet,ondanks de moeilijkheden in onze relatie,maar hier zie ik ook geen toekomst voor mij en de kids…
ze hebben hier geen familie,niemand..
anyway,ik hoop dat je succes hebt bij je plannen,
door
Dat klinkt goed, Sanne. Mooi dat er de gelegenheid is om uit te vinden of Europa iets is.
Wij vertrekken overigens in mei na vier jaar weer naar Nederland. Ik denk dat ik van ons vijf het minst enthousiast ben. Toch zie ik ook veel voordelen van de verhuizing naar Nederland. De bergen en het skieen moeten dan maar in mijn vakantie bezocht en gedaan worden. 🙂
Voor ons was het een kwestie van het freelance contract weer om laten zetten tot een vast contract. Geen idee wat de woningbouw hier van vindt en we zijn druk op zoek naar een huis (via collega’s, Twitter, Marktplaats, Funda). Ik wens iedereen veel succes. Jammer dat er geen forum is via deze site waar we op kunnen discusseren en elkaar kunnen helpen met informatie.
Hei Jo,
bedankt! En ja, met `t ”heimwee probleem” krijgen we zeker weten te maken 🙁
Daarom zie ik er best wel tegenop om mijn ”thuis” achter te laten
en denk ik steeds aan het gezegde:
”je weet pas wat je had als je het niet meer hebt” …..
Gelukkig zullen we elk jaar wel weer de normale vakantie`s hier doorbrengen!
Kijk er nu al naar uit 🙂
Sorry Maria, zie je antwoord nu pas.
Heimwee heimwee heimwee…
Ik heb nog steeds heimwee naar mijn vorige woonplaats.
Nederland is tnt een groot gevecht. Elke beslissing lijkt meteen terug te kaatsen, recht in ons gezicht. Altijd op een negatieve manier.
Zou m’n rechterarm geven (bij wijze van spreken) om de keuze te hebben weer te vertrekken.
Hoop dat het voor jullie beter gaat!!!
Jo
BESTE TWIJFELAARS,
Natuurlijk behoren twijfelingen bij het leven. Nu wij,mijn Ria en ik na 20 jaar weer terug zijn in het Nederlandse na al onze omzwervingen all over the world, is onze ervaring als inmiddels ruim 80 jarigen : Hier vind je wat en daar laat je wat. ofwel OOST WEST THUIS BEST is een slogan die wij, MET ONZE ERVARINGEN NIET GEHEEL DELEN. Immers ieder land en iedere volksaard heeft zijn voor en nadelen. Het zijn juist deze voordelen die je eigenlijk zou willen bundelen in EEN land. Ik noem er een paar:
Ruimte , prachtige natuur, goed nabuurschap, politieke evenwichtigheid, hoge fatsoensnormen,, goed economisch klimaat, goede sociale voorzieningen, werkgelegenheid, ezv ezv.
Kortom een Utopia. Een dergelijk land bestaat alleen in onze dromen, VOORAL als je heimwee hebt.
Voor iedereen die in den z.g. vreemden leeft moet het ook daar, voor hem of VOOR haar en vooral voor de kinderen leefbaar maken en werken aan een geode toekomst. Het is die pioniersgeest die je nodig hebt _En voor kinderen is rust regelmaat EN GEBORGENHEID de belangrijke componenten die je omwille van hen in je overwegingen ernstig moet meenemen. .
Zij aarden en hechten immers gemakkelijker aan hun omgeving dan ouderen dat in den vreemde doen. Kinderen worden automatisch Zweed met de Zweden en Noor- met de Noren en Pool-tussen de Polen ezv ev.
Dus hun terugnemen naar een voor hen benauwend Nederland, waar zij een veel groter gevecht moeten gaan leveren om er opnieuw te moeten aarden, dan hun Ouders destijds hebben moeten doen, Deze ernstig bedoelde overweging willlen wij graag meegeven bij al Uw overwegingen tot het nemen van Uw verantwoordelijke eindbeslissing.
Als oud Onderwijsmedewerker weet ik hoe moeizaam een gewenningsproces is voor kinderen in een voor hen totale nieuwe leef- EN LEEROMGEVING. !
Aan Emigreren en ook vooral aan repatriëren kleven vele vele zaken zoals, het huwelijk dat onder druk komt ezv ezv. Dit al verandert niet als bij toverslag als je terug bent in Nederland. Zeker ook niet voor de nog onvolwassene. ! Levensgeluk komt nooit aanwaaien en is zelfs niet te koop maar moet jezelf creeren. Je moet er immers veel voor doen en soms nog veel meer voor laten!
Sorry voor deze mogelijk als betweterig beschouwde bijdrage Doch als ruim tachtig jarigen met een leven vol ervaringen wil ik dat delen met al diegenen die nog midden in de storm des levens staan en slapeloze nachten hebben van wat moet ik doen.
HOUDT VOL EN VEEL WIJSHEID met GOEDE MOED TOEGEWENST.!!!
Pierre & Ria Hoendervangers.
Hallo
Wij wonen in het westen van Noorwegen en hebben gesloten om na 10 jaar ook terug te keren naar Nederland. We lopen tegen exact dezelfde punten aan als Jan en zijn familie. Noorwegen een prachtig land echt waar maar het gemis van familie en vrienden kan daar niet tegen op. Het wil ons maar niet lukken door de cultuur verschil om sociale contacten te leggen en na 10 jaar proberen geven we het op.
We vertrekken eind 2013.
Ik hoop dat jullie voldoende tips en aanknopingspunten vinden op de site om zo prettig mogelijk terug te keren en hier weer snel kunnen settelen! Succes.
Ik woon momenteel in Bergen augustus 9 Jaar. Ook ik krijg de kriebels om terug te gaan naar Nederland.
Ik moet er wel aan wennen omdat ik hier een Kleine jongen heb van 4 die bij zijn moeder woont. Gezien de woonlasten is jet hopeloos om iets te kopen en ook te onderhouden 15000kr elke maand weer,
In Nederland kan ik bijna in cash mn huis kopen en ben dus nu ook bezig met solliciteren naar een baan.
Gevoelsmatig kan ik een betere toekomst bieden en sparen voor mijn zoontje om weer terug te keren naar Nederland.
Het blijft een zware gedachte maar zoals vele schrijven je bent hier door het culture verschil toch alleen. En dan Begin je te denken na een tijd van 3 Jaar alleen te zijn geweest.
Ik sta open voor suggesties.
Hoi.
Ik woon 14 jaar in Ierland en wil( al jaren) heel graag terug naar Nederland met mijn 5 kids.
Ik ben sinds 2007 gescheiden van ierse man, en dacht dat ik niet terug kon naar Nederland.
Als ik aan de toekomst denk hier in Ierland krijg ik een heel eenzaam gevoel over mij, Ierland is een mooi land als de zon schijnt (wat bijna nooit gebeurt).Ik heb wel goede vrienden maar de atmosfeer hier is vaak bedrukt en “miserable”
Ik mis familie, werk, de nederlandse taal en het weer!! Er is misschien een kans dat de rechter mij toestemming geeft om terug te gaan.
Maar… mijn kids spreken geen Nederlands (mijn ex verbood mij om het hun te leren) en ik denk dat de overgang voor hun heel zwaar gaat worden, toch willen ze alle 5 heel graag naar Nederland.
Maar ik heb ook gehoord dat Nederland niet zo behulpzaam is voor “thuis” komende…
dus “some advice on this always welcome”
groetjes. monique
Er is altijd een weg terug maar het is zeker niet de makkelijkste. Momenteel vertrekken er weer erg veel Nederlanders naar het buitenland om verschillende redenen. Niet eens met de huidige politiek, de liefde, een droom, een vlucht. Een op de drie keert terug.
Als je vertrekt ben je euforisch en denk je niet dat de situatie ooit zou kunnen veranderen daarom raad ik de emigranten die ik begeleid altijd aan ook over een plan B na te denken en altijd alle opties open te houden.
Iedere situatie is zo verschillend dat het erg moeilijk is om een pasklaar traject aan te geven. Vandaar de site http://www.Ikkeerterug.nl waar je stap voor stap kunt lezen hoe je het best kunt beginnen. Op deze site wil ik zoveel mogelijk informatie delen en ervaringen van anderen maar iedereen bij de hand nemen gaat helaas niet. Ik raad je aan de site goed door te lezen en vooral het stap voor stap artikel. Als je tijdens de zoektocht gerichte vragen hebt mag je die altijd stellen, die kan ik vaak makkelijk beantwoorden.
Mijn belangrijkste tip: beschouw het niet als terugkeren maar als een nieuwe uitdaging, net als toen je vertrok. Bouw een nieuw netwerk op. Het oude komt vanzelf naar je terug maar dit kan soms jaren duren en dat kan erg teleurstellend zijn in het begin. Het badwater is afgekoeld, iedereen leeft door.
Maar ook zeker: Durf te vragen! Mensen zijn heel hulpvaardig als ze weten wat ze gericht kunnen doen. Spontaan hulp aanbieden gebeurd meestal wat minder omdat men verwacht dat je als Nederlandse het land en de taal wel kent en je dus geen hulp nodig hebt. Men vergeet dat er zoveel veranderd is het leven in Nederland ten opzichte van je huidige woonland heel anders is.
Veel succes en ik blijf graag op de hoogte en plaats je ervaringen graag op de site voor anderen.
Mocht je in NL vanaf het moment van aankomst assistentie kunnen gebruiken?
http://www.changeofaddress.nl hanteert speciale tarieven voor remigranten In de vorm van een abonnement.
Daarnaast kan ik jullie wellicht koppelen aan een remigrant die je voor is gegaan je ‘op sleeptouw’ kan nemen zodat je het wiel niet opnieuw hoeft uit te vinden. Zodra je alles weer op de rit hebt kun je zelf ook je ervaringen delen en op die manier anderen helpen. Niet verplicht maar wel heel fijn om te doen. De ervaring leert dat hier vaak hele hechte vriendschappen door ontstaan. Ik vind dit altijd heel bijzonder en waardevol.
beste Monique,
Maak je geen zorgen over de kinderen, wij zijn met zoon 14 en dochter 12 terug na 10 jaar australie.
Zoon heeft 1 jaar op ISK gezeten, met allemaal kinderen die geen nederlands kunnen en hij heeft het daar heel goed gehad, dochter gewoon ingestroomd in ned. klas, gaat vanzelf na een tijdje.
Andere fam. met 3 kids onder 12 jaar, idem dito, van australie naar ned. gaan perfect op school.
we wonen wel in klein dorp, waar men het interessant vind om kinderen van andere landen te ontmoeten.
Dank je wel voor de bemoediging, dat had ik echt nodig!!
Ok.. moet het gewoon even kwijt.
Woon sinds juli ’12 in NL en stik vandaag gewoon van de heimwee naar het mooie Zwitserland en het fijne leven dat ik daar had.
Bedenk goed wat je doet als je terug gaat! Wij hadden geen keuze, als expats wordt je gewoon verplaatst no matter what.
Enjoy life abroad!!
hmmm,. niet heel bemoedigend dit,.. 🙂
wij gaan eind mei terug naar nederland vanuit zuid-afrika.
werkgever trekt hier de stekker er uit helaas.
ondertussen dan jurische stappen tegen mijn werkgever daar we een overeenkomst hadden voor 5 jaar … maja er komt naar 3 jaar een abrupt einden aan ons avontuur.
succes allen
Hoi Adriaan,
Nee, inderdaad niet bemoedigend. Ik vind het nog steeds erg zwaar in Nederland en heb hulp gezocht voor mijn depressieve gevoelens. Het nam heel mijn leven over en dat kan het niet waard zijn.
Ook via coaching weer bezig richting aan mijn leven te geven.
Hoop dat het voor jullie een betere ervaring wordt als het voor mij is!
Succes met verhuizen, Jo
hallo,
Ook ik zit zwaar te peinzen om ‘door te verhuizen” naar Nederland. Ben dus op zoek naar een woonruimte en vraag me af of het hebben van een 3 jarig kind enig recht op urgentie geeft of sta je gewoon onderaan de lijst.
alvast bedankt
Gee
Ik woon sinds 2002 in canada en ook voor mij is de tijd gekomen om terug te gaan.
Mijn man is (nog) niet geheel aan boord maar mijn heimwee gevoel is zo sterk dat ik toch gewoon begin juli terugkeer.
Mijn zoon studeert in juni af aan de Highschool en hij gaat met mij mee terug.
We moeten ons huis nog verkopen hier en mijn man wil daarop wachten.
Het wordt dus een hele spannende tijd.
Ik ga in mei voor 2 weken in de hoop om werk en huisvesting te zoeken.
Ik heb gelukkig een hoop steun van vrienden en familie maar het zal niet makkelijk worden.
Als iemand wil mailen met mij dan sta ik daar open voor
Jolanda
hallo jolanda,wij zijn ook vanaf 2005 in canada en ik wil ook heel graag terug met onze kinderen,mijn man is nog helemaal niet aan boord,ook ivm werk enzo,gaat je man wel of niet mee terug?ik zou graaag met zijn allen teruggaan..
Hallo Door,
Mijn man is niet aan boord en heeft besloten om waarschijnlijk toch te blijven.
Ik ben nu volop bezig met de voorbereiding om begin juli terug te keren.
Je kan me altijd mailen hoor als je wilt
hallo Jolanda,ik denk dat het voor jou iets makkelijker ligt,ik heb hier nog een zoon van 13 en 2 peuters van 2,mijn dochter is 16 en is al in nederland studeren…anyway ik wens je heel veel succes!!!
Dank voor alle leuke, steunende, ontroerende en diverse reacties op ons verhaal over ‘doorverhuizen’ naar Nederland.
Het is inmiddels bijna mei en we zijn druk bezig met de laatste voorbereidingen. Rita heeft een vast contract gekregen voor onbepaalde tijd bij haar oude werkgever. Ik heb contacten gelegd met oud collegas en wil als ZZP-er aan het werk. Omdat Rita een vast contract heeft, geeft mij dat de mogelijkheid om meer flexibel te werken. We hebben inmiddels een huis gehuurd in Vathorst (Amersfoort) en de kinderen zijn aangemeld op school. We hebben ons huis alleen nog niet verkocht. De verwachting is dat dat vrij snel zal gebeuren en dan zijn we klaar voor een nieuwe start in Nederland. De grote zaken zijn geregeld, er blijven nu nog heel veel kleinere details over maar die lossen we de komende tijd wel op. Zo moeten we bijvoorbeeld een bewijs van inschrijving van de gemeente Amersfoort hebben om de goederen door de douane te krijgen. Maar we kunnen ons pas inschrijven als we zijn verhuisd. Dit lossen we nu op doordat Rita volgende week een week naar Nederland gaat en zich alvast laat inschrijven. Dat kan omdat we al een woning huren en alle verhuisgoederen op naam staan van ons beide. We krijgen steeds meer zin om Nederland te gaan genieten maar zijn tegelijkertijd ook bezig om afscheid te nemen van heel veel vertrouwde dingen van Noorwegen. We houden jullie op de hoogte. Jan
Wij gaan ook in Vathorst wonen, Jan!
Wie weet komen we elkaar tegen.
Jo
Ik zit met een vrij groot probleem. Ben getrouwd en woon in het buitenland waar ik inmiddels ook 2 kindjes heb. Ik wil graag doorvehuizen naar nederland maar mijn man niet. Scheiden wil ik ook niet aangezien we van elkaar houden en “ons” niet willen opgeven….Geen flauw idee wat te doen… 🙁
Ik heb precies zo’n zelfde situatie als velen van jullie boven mij, woon dan weliswaar in België en heb werk in Nederland, maar ik kan hier gewoon domweg niet aarden.
Ik zou dus dolgraag weer terug willen naar Nederland, maar ik heb werkelijk geen idee hoe en wat je allemaal moet regelen, misschien dat jullie wat tips kunnen geven ?
Groets, van Marcelo
Wat als je eens domweg probeert een huis te zoeken? Ivm je werk in NL moet het mogelijk zijn in NL ook voor ziektekosten verzekerd te zijn. Heb je al vast 2 big hurdles genomen!
Succes!
Ja dat had ik ook al door ;), het gaat mij om het feit is dat gewoon mogelijk ? dat huis kopen is totaal geen probleem, en gelukkig ook dat ik werk in Nederland dat is ook al een pré.
Maar heb dus werkelijk geen idee of dat überhaupt mogelijk is, maar goed ik zal eens informeren bij ene of andere hypotheek shop, neem aan dat zulke gevallen niet op zich zelf staand zijn.
Bedankt voor je antwoord iig.
Marcelo
HOi Marcelo,
Je bent een nederlander (denk ik). Heb je je NL paspoort nog? Je werkt en woont binnen de EU. Waarom zou je niet gewoon een huis kunnen kopen/huren in NL? Je woont toch nu in Belgie?
je moet alleen het rondedansje ziektekostenverzekering-vaste woonplaats rond zien te krijgen.
Je werkt al in NL. Ik zie het punt niet.
Wij hebben via Rotsvast.nl een huis gehuurd (eerst voor 9 maanden, wonen er nu al een jaar bleh!) en dan kun je verder kijken waar je exact wilt wonen! Go go go! Als je niet gelukkig bent: gaan! (als je kunt)
Ik weet waar ik over praat. (als het gaat over het ‘gaan’ dus…)
Hoop dat je snel geluk vindt, in BE of NL!
Jo
Klopt ben zo Hollands als het maar kan, met een beetje ander bloed maar heb dus gelukkig me Nederlandse paspoort nog.
Als ik het goed begrijp zijn er eigenlijk geen obstakels en is het gewoon een kwestie van een huis vinden en je in de gemeente inschrijven waar je gaat wonen.
Btw. tnx voor de site, als ik niet snel een huis kan vinden om te kopen kan ik altijd nog huren, enige “probleem” is nu nog het huis verkopen waar ik nu in woon, maar dat mag eigenlijk geen probleem zijn, gelukkig ligt de woningmarkt in België niet op zijn gat, en zeker niet in de grensstreek waar ik woon.
ps. me geluk ligt al zeker niet hier in België, hoe mooi het hier ook is 😉
Marcelo
Hoi!
Mijn man had een vast contract in NL en we zijn gewoon gaan zoeken. Ziektekosten waren anders omdat we als expats in het buitenland waren maar volgens mij kan het niet veel moeilijker zijn dan goed navragen, regelen, verkopen en verhuizen!
PS: Mijn geluk ligt momenteel dan weer echt niet in NL….. ook lastig!
Ik zeg altijd, alles komt goed en zal bij jullie ook vast zo zijn 🙂
Sterkte ermee….
Oh en gewoon googlen: huis huren in …. (en dan op de stipjes de plaats invullen waar je wilt wonen!)
Hoi allemaal, heel fijn om te lezen dat ik niet de enige met heimwee ben! Ik woon bijna een jaar in Italie, omdat ik een relatie heb met een Italiaan. Nu, nog geen jaar verder, heb ik onwijze heimwee en wil ik terug! Voor mijzelf is dat makkelijk, maar hoe leg ik aan hem uit dat ik me toch niet helemaal thuis voel? Gelukkig weet ik dat hij met liefde mee zou gaan naar Nederland.. Ik zou alleen niet weten wat er allemaal geregeld moet worden om hem legaal geregistreerd etc te krijgen. Weet iemand waar ik hier informatie over kan vinden? Heel erg veel succes iedereen met alle moeilijke keuzes en het doorhakken van knopen!
hoi putri,
wij zijn net na 8 jaar nieuw zeeland terug gegaan naar nederland met mijn amerikaanse man, omdat je vriend een europeaan is zou je niet zo veel problemen moeten hebben om hem te registreren, als je een woning kan vinden kun je je inschrijven bij die gemeente en dan staat ie gelijk ingeschreven, spreekt hij nederlands? anders wordt een baan vinden wel erg moeilijk, mijn man staat nu in proces bij de immigratie dienst en omdat hij geen europeaan is is het een heel karwei om hem te laten accepteren, en we horen binnen 3 maanden of het lukt of niet…. terwijl we al meer dan 6 jaar getrouwd zijn en 2 kinderen hebben, zucht…. anyway, heel veel sterkte en succes.
Hoi Sanne, onwijs bedankt voor je reactie! Mijn vriend is kok en heeft gelukkig veel Italiaanse vrienden in NL waardoor hij redelijk snel aan een baan zou kunnen komen! Het is voor ons dus een stuk makkelijker dan voor jouw familie.. Wat is het een onzin dat je man 3 maanden op een antwoord moet wachten, jullie zijn toch getrouwd? Maarja buiten de EU maakt het natuurlijk een stuk lastiger.. Heel erg veel succes en ik hoop dat jullie een positief antwoord ontvangen!!
jan alons • : Ga alleen terug als je zeker van je zaak bent. Het een en ander is in dit forumal goed verwoord.
Mijn situatie: ik ben nu drie maanden terug in Nederland. Het gaat niet echt slecht maar ook niet echt goed. Ik ben 57 jaar oud en in november 2011 naar Wit Rusland gegaan om me daar te verenigen met mijn wit-russische vrouw. Na het een tijdje daar aangezien te hebben toch maar besloten om samen begin juli 2013 terug te keren naar Nederland. Het eerste wat je merkt dat er in de tussenliggende tijd toch wel veel veranderd is. Werk vinden is bijna onmogelijk geworden op mijn leeftijd, De zorgpremie met een eigen bijdrage van 350 euro maakt het er ook niet echt vrolijker op. Mijn vrouw wordt als een vreemdeling beschouwd en ik zal eerst aan de MVV eisen (1588 bruto per maand) moeten voldoen voor dat ik mijn vrouw naar Nederland kan halen.Wat voor mij geen haalbare eis is Eigenlijk het enige wat me nu aan Nederland bindt is de betere medische zorg (ik heb chronische lymfatische leukemie). We hebben nog eigen huis en haard in Belarus voor het geval het in Nederland niet goed van de grond zou komen. Ik zal waarschijnlijk een postadres in Nederland aanhouden, mijn zorgpremie blijven betalen maar op rasse schreden weer terugkeren naar Minsk
Ik voel me al heel lang geen echte Nederlander meer en ik word hier niet meer als een Nederlander beschouwd. Althans zo voelt het. De boel zit stevig op slot voor remigranten en er zou eerst een wetswijziging moeten komen om de terugkeer beter te stroomlijnen
wij zijn in 2005 geemigreerd naar Zweden, helaas bleek na 6 jaar zwoegen in ons restaurant we het seizoen niet langer konden krijgen 🙂 en we dus te weinig verdiende om het hele jaar rond te komen. We zijn weer terug gegaan naar Nederland. Echt moeilijk vond ik het niet, als je kan emigreren naar een ander land, dan kan je toch zeker wel remigreren naar je eigen land ? Maar nu begint het toch wel weer te kriebelen…en met de wetenschap en ervaring die we nu hebben , gaan we weer langzaam op zoek naar kans om weer terug te gaan naar Zweden 🙂
hallo Jan,
Ik was even benieuwd hoe het jullie vergaan is en hoe het nu met jullie gaat in Nederland.
mvg Gerda